ბედნიერების თეთრი წუთები…

ძალიან ძალიან დიდი ხანია ბლოგზე პოსტი არ დამიდია.არ ვიცი რატომ, ალბათ მეზარებოდა:)ნუ მოკლედ.
დღეს ოთხშაბათია 11:30 სთ…წესით ამ დროს სკოლაში უნდა ვიჯდე გეოგრაფიის გაკვეთილზე,მაგრამ სახლში ვარ და პოსტს ვწერ:):) დილით ჩვეულებისამებრ წავედი სკოლაში.მეორე გაკვეთილზე(ფისკულტურაზე)გვახარეს რომ ორშაბათამდე სკოლისთვის წიხლი უნდა ამოგვეკრა.ვერ აღვწერ ჩვენს რეაქციას,ყვირილი ,სიცილი რამის ტირილიც:დ:დ აი,თოვლს რო ვლანძღავდი,რაღაც დადებითი მხარეც ქონია:)სკოლიდან ესეთი გახარებული და გაღიმებული სახით ჩემს სიცოცხლეში არ გამოვსულვარ.კარში ხუთი ერთად ვიტენებოდით.მოკლედ უზომოდ,აი ძალიან ძალიან გამიხარდა.ამ პერიოდში ეს რამდენიმე დღე ჩემთვის საფხულის არდადეგებს უდრის:):)
გარეთ თოვლშიც იდიოტებივით ვსრიალებდით,რის შედეგადაც ორჯერ მსუბუქად და ერთხელ მძიმედ წავიქეცი.მოკლედ ეს ერთი და სხვა მრავალი:დ:დ
ამ დღეებში ვაპირებ ბევრ ძილს დასვენებას და არაფერზე ფიქრს.

miy all:*:*

ეგ იყო ნათიას მცირე კომენტარი ამ ინციდენტთან დაკავშირებით ეხლა კი ჩემი:

მოკლედ როგორც თქვენ უკვე გაიგეთ დღეს ჩვენ ვიყავით სკოლაში ხოდა მეთქი უაზრობა იქნება და  აღმოჩნდა რომ უაზრობა კი არა ეს იყო ყველაზე ბედნიერი დღე ამ სემესტრში … მოკლედ დიდი თოვლის გამო მეორე გაკვეთილიდან გამოგვიშვეს სანამდე გამოგვიშვებდნენ კი ეს ჭორის სახით მოვიდა ჩვენამდე ჩვენ წინასწარ უკვე გვიხაროდააა და ვყვიროდით ისე გეგონება მანქანამ გადაგვიარა მარა მერე სპორტ დარბაზიდან რომ გამოვედით ბესო მანდატურმა :დ დაგვიმტკიცა ეგ ჭორი და ჩვენ იქაურობა წივილ კივილით მოვრთეთ ერთმანეთს ისე ვეხუტებოდით გეგონება “მტვის” დაჯილდოვებაზე გავიმარჯვეთ მაშინვე გავიქეცით კლასში ავიღეთ ჩანთები და გავვარდით… ფიქრით სანამ არ გადაიფიქრეს მოვწყდეთ აქაურობას :დ მერეე ნათიას კორპუსთან ვსრიალებდით ვგუნდაობდით ნინომ ლამის ხელი მოიტეხა ისე გაგვიგორდა მერე კლასელს თოვლი ვაჭამეთ და წამოვედით აღმოჩნდა რომ ნათია სადარბაზოსთან გაგორდა და მეც “წამოვწექი” კიბეებზე :დ მოკლედდ ეხლა ისეე მიხარიააა რო რავიი მიყვარხართ ყველა და გილოცავთ “არდადეგებს”!