ბოდიში თქვენთან,მაგრამ მგონი დეპრესიული პოსტების სერიას ვიწყებ! 😦
დავიღალე! დავიღალე დავიღალე დავიღალე!
ერთი და იგივე ყოველ დღე,ყოველ შაბათ-კვირას(ადრე ეს დღეები ოდნავ განსხვავებული მაინც იყო)ყოველ დილით,ყოველ საღამოს,ყოველ წუთს! ღმერთო არ შეიძლება ჩემს ცხოვრებაში ერთხელ მაინც რამე განსხვავებული მოხდეს? შეიძლება გარეგნულად არ მეტყობა,მაგრამ აი მართლა კარგ ხასიათზე ბოლოს როდის ვიყავი არ მახსოვს://// ისეთი გრძნობა მაქვს რომ არც არადსროს ვყოფილვარ:| და ეს მაშინებს.
ხანდახან მუსიკა მშველის ხოლმე,ისიც ხანდახან… თან იცით რა მაინტერესებს მარტო მე ვარ ესეთი უღიმღამო ცხოვრების მსხვერპლი თუ სხვებიც ჩემნაირად ხართ?? ჰო და კიდე ეს მუდო party ყოველთვის შემოდგომა-ზამთრის პერიოდში მეწყება და ვარ ესე გაზაფხულამდე.არადა რო მკითხო ვგიჟდები წვიმიან ამინდზე და რომანტიკაზე:///
მომენატრა გულიანად, აი მარტო ჩვენ რო ვიცით,გახევამდე სიცილი :დ აუუ რამდენჯერ დავდე პირობა რო ესეთ პოსტებს აღარ დავდებდი,მაგრამ “მეწერინება” და რა ვქნა!://// ბოდიში ტვინის გაბურღვისთვის,ეს ერთხელ ამიტანეთ როგორმე:///
kiss u:*:*
მოკლედ…..მე ვუყურე ბინდის ბოლო ნაწილს….რომელსაც მოუთმენლად ველოდიი დაა პირ ღია დავრჩი…ძაან მაგარი იყოო…ემოციებით აღსავსე დავრჩიი…განსაკუთრებით ის მომენტი მომეწონა როცა ელისი აროს “უყვება” რა დაინახა მომავალში…მერე აღარ გავაგრძელებ რა მოხდა აჯობებს თქვენ თვითონ ნახოთ…ისე ელისი მაგ ნაწილში მეცოტავა :დ მარა მაინც ძალიან მაგარი იყოო! ვისაც მანამდე აქ ნაყურები ბინდის ყველა ნაწილი ამ ნაწილის ყურებასაც ვურჩევ :* არ ინანებთ :დ (ისე ვუკეთებ რეკლამას გეგონება “რუსთაველის” ან “ამირანის” კინოს კასაში ვმუშაობდე) :დ
ხოოოო….რაც შეეხება 3 დღიან არდადეგებს…ყველაფერი რითმშია,საყვარლად ვატარებ დღეებს ამის მიზეზი ალბათ საახალწლო განწყობაა…გუშინ ჩემს მამიდშვილებთან ერთად პიცა გამოვაცხეთ და ყველა საახალწლო სიმღერა ვიმღერეთ რაც კი ვიცოდით…სახლში მოსვლისას გავაგრძელეთ მე ნათიამ და ჩემმა მამიდაშვილმა ფართი “ფეისბუქში” ის უკვე tomorrowland–ის ჯუზიკებზე იყო აგებული…მთლიანობაში კარგი დღე იყო…
დღეს შედარებით სიმუდოვეა…შესაფერისი ამინდი არაა ( მინდოდა ნისლი სიცივე გარეთ კი მზე იყო გამოკიდული… 😐 ხო ისე დილა ძალიან საყვარლად გავატარე ყავასთან ერთად….მმმმ….ჰოო აბა წავედი მე გკოცნით! :*
მინდა იმ დროში დავბრუნდე როცა ფორთოხალი მანდარინის დიდი ძმა მეგონა,როცა წვიმას ანგელოზების ცრემლებად ვთვლიდი…როცა მსურდა ღრუბლები გემრიელი ბამბის ნაყინი ყოფილიყო…როცა თოვლის პაპა ჩემი სუპერ–დუპერ გმირი იყო.როცა მეგობრად ყველა იმას ვთვლიდი ვინც მეთამაშებოდა..
როცა სიბნელეში ყოფნისას პანიკებში ვვარდებოდი.როცა შოკოლადებში მთელ ქონებას ვცვლიდი,როცა სიარულისას მაგიდას თავს ვარტყავდი.როცა ვიბუტებოდი 5 წუთით,როცა უაზრობები მტკენდნენ გულს…როცა ყველა ლოყაზე მჩქმეტდა…როცა მზე მეგონა თან დამსდევდა…
როცა მეგონა ვარსკვლავების დათვლას შევძლებდი…როცა ჩემი კისკისი ყველას ართობდა…როცა ჩემს გაჩუმებას საათებს ანდობდნენ,როცა მორცხვად დედის ზურგს უკან ვიმალებოდი.როცა სტუმრად ყოფნისას მაგიდის ქვეშ დავძვრებოდი და ვათვალიერებდი ვის რა ფეხსაცმელი აცვია…როცა ჩემი დალალების სიგრძე 4 მეტრო მეგონა…როცა ვიკრასკებოდი მაიმუნივით და მთელი პომადა სახეზე მესვა.
როცა სკოლა მხოლოდ შენობა იყო…როცა საათის ცნობა მე8 საოცრებას უტოლდებოდა…როცა ცემი ოცნება ხეზე სახლი იყო…როცა ბალიშებისგან სასახლეს ვაწყობდი..როცა ახალი წელი ყველაზე გამორჩეუილი დღე იყო…როცა ჩემი ხასითი ამინდივით ცვალებადი იყო…..
მინდა დავბრუნდე იმ დროში როცა ამ ყველაფრის ფასი ჯერ არ ვოცოდი
დიდხანს მქონდა პოსტის ფანჯარა გახსნილი,ბოლოს საერთოდ გამოვრთე,მაგრაამ რაა აარიიი ეს ნამუსიი რაა :დ
p.s.რატომღაც ამ სიმრერის ხასიათზე ვარ:)))თქვენ არაა?
რო დაგპირდით ხშირად დავწერთქო კი არ დამვიწყებია:)) როგორ არ მინდოდა მეთქვა,მაგრამ დღეები როგორც ყოველთვის უაზროდ მიიზლაზნება.დღეს სკოლიდან,რომ მოვედი ისეთი გაყინული ვიყავი,ეგრევე გამათბობელს ვეტაკე და ასევე გამათბობელთნ ვიმეცადინე ისეთი უაზრო გაკვეთილი როგორიცაა ფიზიკა,მერე ქართულის წერისთვის მოვემზადე ,მერე ინგლისური და ა.შ. ბოლოს მივხვდი რომ ძალები აღარ მქონდა ჯდომისა და ტელევიზორის ყურებისა(რას ამბობ მანდაც ისეთი რამეები გადის,თვალს ვერ ვწყვეტ) ხოდა წავედი დასაძინებლად,გამეღვიძა და ეხლა გამოშტერებული გიზივართ და გებოდიალებით.ეს რაც შეეხებოდა დღეს.
შაბათს ჩვენი ლაიზას დაბადების დღე იყო:დ თავიდან გვქონდა გეგმა,რომლის მიხედვითაც მოულოდნელად უნდა დავდგომოდით თავზე ტორტით და სხვა ატრიბუტებით,მარა ვინ გაცალა:დ საიდან ხვდება ესე ბავშვი ესეთ რაღაცეებს,არა მეც მივხვდებოდი,მაგრამ გავჩუმდებოდი და დებილ დაქალებს გავახარებდი.არაააა! :დ დაბადების დღის წინა დღეს ლაიზასგან ვიღებ მესიჯს:”ხვალ ვინები მოდიხართ და რომელზე?” :დდდდ კაი ხო,მეყო ლანძღვა :დ
ხოდა ესე იგი წავედით ლაიზასთან,თავიდან ძაან მაგრად “ვხუმრობდით”:დდ მერე სუფრასთან დავსხედით,ვყაყანებდით,ერთი ორიც ჩაურტყით და ეგააა:დდ წავიდაააა:დ ვიცეკვეთ ბოლომდე,ვიმღერეთ ხმის ჩახლეჩვამდე.ვაიმეეე ნინოს ილეთი რო მახსენდება ცუდად ვხდები:დდდდ Im sexy and I know it მიხვდით ალბათ რასაც ვგულისხმობ:დდ
ბოლოს,არ მახსოვს 11:30 იყო თუ 12:30 გამოგვაცილეს და მთელი გზა ცეკვა-ცეკვით გავიარეთ ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით.Love on Top-ზე და Moves like jagger-ზე კისერი მოვიტეხეთ რამის.ქუჩაში კი არავინ იყო,მაგრამ მაინც ვაფრთხობდა გზის მეორე მხარეს გამვლელების და ტაქსის მძღოლების შეშფოთებული სახეები:დ მოკლედ მაგრად გავერთეთ.სახლში რო მივედი მეთქი ლოგინი სადაა ოე! :დდ
აუ როგორ მეძინება:დ წავალ ეხლა და რამეს გავაკეთებ, თორე გადავყირავდი სკამიდან:დ
სასიამოვნო საღამოს გისურვებთ:)
kiss u:*:*
აიიმეეე ჩვენი ბლოგის სუნი მომენატრაა… ეს პოსტის ფანჯარაც მიყვარს და მშობლიური ourvintageworld-ის ვოლფეიფერი თავის კედლებიანად <3<3 სულ პირველად მინდა ვთქვა, რომ ცოცხლები ვართ,არ მოვმკვდარვართ:დ:დ უბრალოდ ხანდახან გვაქვს ბლოგის ფეხზე დაკიდების პერიოდები და ესეც ერთ-ერთი იმათგანი იყო,მოკლედ მშვიდობაა ჩვენს თავს:დ ამიერიდან ამოვარდნის პერიოდი წარსულს ჩაბარდება. ჩვენ ვიწყებთ! <—– ბანალური სიტყვებია,მაგრამ სხვა ვერ მოვიფიქრე :დ
როგორც წესი,ჩემგან მარჯვნივ ცხელი ყავა დგას,მარცხნივ-სანათი,რომლსაც სიმყუდროვის შეგრძნება შემოაქვს ოთახში.ეხლა რო გითხრათ დიდი ცვლილებები მოხდა ჩვენს ცხოვრებაშითქო,მოგატყუებთ:დ ისეთი არაფერი სკოლა-სახლი,სახლი-სკოლა.ვიმეცადინეე,დავისვენე და რატომღაც ბლოგზე შემოსვლა მომინდა,შემოვედი და დამხვდა კომენტარი:”გოგოებო ხო ცოცხლები ხართ”? :დ მადლობა ამ კომენტარის ავტორს,შენ რო არა, კაი ორი თვე ისევ ხელს არ ვახლებდით ბლოგს:დ
ვიცი ეს პოსტი ძაან აჯაფსანდალი გამოვა,მაგრამ ყველაფერი ერთად როგორ გინდა თქვა.
ხოო,ჰოი სასწაულო და დეპრესიული პოსტის დადების სურვილიც არ მაქვს,არადა ამ დროს რაღაც ძაან უაზრო ხასიათებზე ვიყავი ხოლმე.არა,გუშინ ,გუშინ წინ და კიდე იმის წინაც თითქოს ისევ უხასიათობა მიტევდა ,მაგრამ დღეს კარგად ვარ :დ
ამ პერიოდისთვის გეგმები მგონი არ მაქვს,უფრო ზამთრის არდადეგებისკენ ვაპირებ რაღაცეებს,იმედია როგორც მე მინდა ყველაფერი ისე აეწყობა.უიიი მართლა,ისევ ველოდები(და ალბათ თქვენც) “შიმშილის თამაშების” მეორე ნაწილს,რომლის გამოშვებას მგონი საშველი არ დაადგება.არ მახსოვს სად,მაგრამ აშკარად გადავწყდი მეორე ნაწილის პირველ თავს და ძალიან მესაინტერესოვაა:დ ზეგ “ბინდის” ბოლო ნაწილის პრემიერაა,არადა ზუსტად მახოვს პირველად რო ვუყურე და წავიკითხე რა დღეში ვიყავიი:დ ერთი მხრივ კარგია რომ მთავრდება,სადამდე უნდა გაეწელათ..ამ ბოლო დროს სხვა რა წიგნი წავიკითხე… ა ჰო, დორიან გრეის პორტრეტი.სიმართლე გითხრათ ამ წიგნის შინაარსი უფრო მომწონს,ვიდრე კონკრეტულად მისი წაკითხვა.მთავარი გმირი ძაალიან უარყოფითი პერსონაჟია და ფილმმა საერთოდ ამიცრუა გული.საშინელება იყოოო:(ნუ ჩემთვის) მოკლედ….მოვრჩეთ კულტურული სფეროს განხილვას.
ზაფხული ჯერ არ მომნატრებია :დ მიუხედავად იმისა,რომ მთელი გარდერობი ზედ მაცვია:დ გარდერობზე გამახსენდაა განაახლეთ ზამთრისთვისს? მე კიი,ნაწილობრივ:) ვგიჟდები ნაქსოვ და თბილ რაღაცეებზე<3 კიდე რას ვაკეთებდი ამ ერთი თვის მანძილზეე? არც არაფერს :დ ვუყურებდი youtube-ზე ვიღაცეების ჩენელებს,დღიურშიც ვწერდი,მაგრამ ამ ბოლო დროს ნაკლებად და სხვას?….. აუ რა უსაქმური ვარ:დ ერთი სიტყვით ამ პოსტიმაგვარი რაღაცით დავბრუნდით და უფრო აქტიურად შემოგთავაზებთ ხოლმე ჩვენს “ნაბოდვარს!”
Our Vintage World 